اخبار جنجالی اخبار جنجالی
ماینینگ چطور کار می‌کند؟
بیت کوین و سرمایه‌گذاری روی آن: ماینینگ یا استخراج، بخشی کلیدی از سیستم بیتکوین است. ماینینگ به امن‌سازی شبکه کمک می‌کند، برای به دست آوردن کوین‌های تازه ضروری است و یک‌جورهایی، همه‌چیز را کنار یکدیگر نگه می‌دارد. اما روند ماینینگ چطور طی می‌شود؟ باید بگوییم که موضوع اندکی پیچیده است، بنابراین سعی می‌کنیم توضیحات را تا جای ممکن ساده نگه داریم، ولی نه «زیادی ساده»:
به صورت میانگین در هر ده دقیقه، مبادلات مالی انجام شده در شبکه بیتکوین تبدیل به یک «بلوک» می‌شوند. اما برای اینکه یک بلوک مورد تایید شبکه قرار بگیرد، سازنده بلوک (یا ماینر) باید اثبات کند که وظایف ضروری را به انجام رسانده است. به این اتفاق «اثبات کار» گفته می‌شود.
این‌طور به موضوع فکر کنید: برای اینکه یک بلوک ساخته شود، باید یک پازل ریاضیاتی را حل کنید. حل کردن این پازل‌ها دشوار اما راست‌آزمایی‌شان آسان است (یک جورهایی مانند پازل‌های سودوکو). وقتی ماینر یک بلوک حل شده را برای شبکه ارسال می‌کند، سایر ماینرها قادر به راست‌آزمایی آن هستند و سپس همه به سراغ کار روی بلوک بعدی می‌روند.
بدیهتا برخلاف پازل‌های سودوکو، این «پازل‌های ریاضیاتی» اثبات کار، توسط کامپیوترهایی که نرم‌افزار بیتکوین را به اجرا در می‌آورند حل می‌شوند و لازم نیست خود مردم قلم و کاغذ به دست بگیرد. پازل‌ها با استفاده از آزمون و خطای بروت فورس حل می‌شوند. تمام ماینترهای سراسر جهان، انبوهی از ترکیب‌های کلمات مختلف در اختیار دارند که هر ثانیه تست می‌شود. در واقع هر ماینر در هر ثانیه، مشغول به پردازش چند تریلیون «هش» است. در دنیای بیتکوین، احتمالا عبارت «هش» یا «هشینگ» زیاد به گوشتان خورده باشد. (اساسا نیازی نیست بدانید که کارکرد ریاضیاتی هش چیست و کافیست بدانید که همان پازل ریاضی مورد اشاره است.)
جزییات بیشتر
در نخستین روزهای بیتکوین، ماینینگ روی هر کامپیوتری امکان‌پذیر بود، آن هم خیلی ساده به کمک پردازنده موجود در دستگاه. به مرور زمان، ماینینگ به جای پردازنده، روی پردازشگر گرافیکی انجام شد، بعدی روی FGPA و در نهایت روی ASIC (یا مدار مجتمع با کارکرد خاص). امروز برای ماین کردن، به سخت‌افزارهای ASIC خاص نیاز دارید و کامپیوترهای معمولی بیش از حد کند به حساب می‌آیند.
وقتی ماینر یک بلوک تولید می‌کند، باید تمام مبادلات مالی موجود در آن را باندل کند و سپس آن‌ها را به بلوک قبلی ارجاع دهد. تمام این‌ها، کارکرد هش را شکل می‌دهند. به خاطر اینکه هر بلوک به بلوک قبلی ارجاع داده می‌شود، شاهد شکل‌گیری زنجیره‌ای از بلوک‌ها هستیم و نام «بلاک‌چین» نیز از همین‌جا می‌آید.
از آن‌جایی که بلوک‌ها شکل زنجیره‌ای دارند، امنیت بیتکوین نیز به همین روش تامین می‌شود. بدون بازنگری کامل در تمام کارهای انجام شده در تمام این بلوک‌ها، هیچکس نمی‌تواند تاریخچه مبادلات را تغییر دهد. و اگر کسی هم در صدد انجام این کار برآید، مهاجم در قیاس با دیگر افراد حاضر در شبکه که مداوما بلاک‌چین را گسترش می‌دهند بسیار کند خواهد بود.
افزون بر مبادلات عادی که درون بلوک‌ها باندل می‌شوند، ماینرها اجازه دارند که یک مبادله مخصوص را در هر بلوک جای دهند، چیزی که «مبادله کوین‌بیس» نام دارد و کوین‌های تازه استخراج شده را در اختیار ماینر قرار می‌دهد. بنابراین پروسه امن‌سازی بلوک‌ها، نوعی انگیزه مالی هم به وجود می‌آورد.
و در نهایت به سیستم تنظیم دشواری می‌رسیم و بسته به اینکه بلوک‌ها چقدر سریع یا کند ساخته می‌شوند، شبکه هر از چندگاهی حل کردن معادلات بلوک‌ها را آسان‌تر یا دشوارتر می‌کند. همینطور که نرخ هش بالاتر می‌رود، میزان دشواری به سمت بالا متمایل می‌گردد و سیستم آنقدر به تنظیم زمان استخراج ادامه می‌دهد تا میانگین زمان ساخت هر بلوک، هر ۱۰ دقیقه یک‌بار باشد.
به جز بیتکوین چه کوین‌های بزرگ دیگری داریم؟
اتریوم دومین کوین بزرگ در بازار امروز به حساب می‌آید. اتریوم به خاطر استفاده از یک سیستم بلاک‌چین متن‌باز، کارکردی مشابه به بیتکوین دارد اما بیشتر بر قراردادهای هوشمند متمرکز است. این قراردادها، برنامه‌های کامپیوتری هستند که بدون نیاز به افراد میانی مورد اعتماد، توافق‌نامه‌های مشخصی را به اجرا در می‌آورند. اتریوم گاه به عنوان یک جور «کامپیوتر جهانی» نیز شناخته می‌شود و اکنون «ستون فقرات امور مالی تمرکز زدایی شده» به حساب می‌آید. اتریوم ضمنا میزبان کوین‌های دیگری است که «توکن» نام دارند.
XRP
XRP رمزارزی است که روی Ripplenet، شبکه کمپانی Ripple Labs، به اجرا در می‌آید. این ارز دیجیتال قرار است. جایگزینی برای سیستم‌های مالی سنتی مانند سوییفت باشد. برخلاف بیتکوین یا اتریوم، XRP از اثبات کار استفاده نکرده و در عوض با اتکا بر منابع مورد اعتماد مانند بانک‌ها و دانشگاه‌ها به کار خود ادامه می‌دهد. کوین‌های XRP نیز توسط Ripple Labs توزیع می‌شوند.
تتر
تتر کوینی است که از دلار آمریکا به عنوان پشتوانه استفاده می‌کند. و به همین خاطر به آن کوین با ثبات گفته می‌شود. این ارز بلاک‌چین مخصوص به خود را ندارد. و در عوض از طریق دیگر بلاک‌چین‌ها نظیر BTC ،ETH و BCH توزیع می‌شود. سیستم پشتوانه تتر به این صورت است که شرکت سازنده، دلارها و متعلقاتی برابر با ارزش تترهای به جریان افتاده را در حساب‌های بانکی نگهداری می‌کند. اگرچه گفته می‌شود که کوین‌های تتر کاملا با دلارهای رزرو آمریکا پشتیبانی می‌شوند. اما برخی نسبت به این موضوع تردید دارند که تتر هیچوقت توسط اشخاص ثالث حسابرسی نشده باشد.
لایت‌کوین
لایت‌کوین هم مشابه بیتکوین بوده و براساس پروتکل بیتکوین به کار خود ادامه می‌دهد. اما با چند تغییر کوچک. برای مثال مدت زمان تولید هر بلوک سریع‌تر است. و از الگوریتمی متفاوت برای هشینگ استفاده می‌شود. این الگوریتم در ابتدا قرار بود به کاربران بیشتری اجازه ماین کردن کوین‌ها را بدهد -حتی اگر به سخت‌افزار ASIC دسترسی نداشتند. اما ترند ASIC امروز جهان لایت‌کوین را نیز درنوردیده. لایت‌کوین در سال ۲۰۱۱ میلادی ساخته شد. و از این بابت، یکی از قدیمی‌ترین رمزارزهای جهان به حساب می‌آید.
بیت کوین و سرمایه‌گذاری روی آن. بیتکوین کش یک کوین بزرگ دیگر و از انشعابات بیتکوین است. چنین انشعاباتی اجازه می‌دهند. که در صورت بروز اختلاف نظرهای بنیادین، کاربران مسیرهای متفاوت و دلخواه خود را در پیش بگیرند. زمانی هم که تقسیم زنجیره اتفاق می‌افتد. و یک کوین تبدیل به دو پروژه متفاوت می‌شود، صاحبان نخستین کوین، مالک کوین‌های هر دو شبکه خواهند بود. پروژه بیتکوین کش زمانی آغاز به کار کرد. که برخی از اعضای جامعه بیتکوین نمی‌توانستند با گسترس ابعاد شبکه در سال ۲۰۱۷ کنار بیابند.
منبع: دیجیاتو
سایر مقالات ما را چک کنید.
یک دیدگاه
بازتاب ها: حلقه بلوتوثی سیلیکونی که امکان کنترل گوشی هوشمند را فراهم می‌کند - اخبار جنجالی